Dä Hahn es dut

Anfang von da fufzicher Johre hatte mia en Sawasch en kriminelle Todesfall. Die Bauere hatte no dem Kreesch ihr Landwirtschaft werra got offgebout, se hatte werra all satt se esse, on of fast jedem Hof hot werra en Hahn gekräht. En Sawasch gifft et verschiedene Bezirksbezeichnunge. Do gifft et dat Wääsemche, dat Katze-eck on och dä Geißebersch. On do gov et en streitsüchtige Hahn. En der ganz Stroß woa dä net gelitt. Wenn ma dä Besitzer von dem Hahn do truff aangeschwetzt hot, dann hot dä alles abgestritt, dä Hahn dät doch nemand wat don. En Werklichkeit es dä awwer jedem off dä Kopp gefloh dä vorbei kom, on ä hott die Laid vapiekt, bes et geblout hot. Dä Noba, Lambert su horra gehieß, dä hot alt emmer mol gesat, wenn dou dä Hahn net fott schaffst, dann scheeß isch denn noch dut. Awwer dä Hehnabauer hot naist do truff genn. Demm woa dat egal, wenn die Kenner Meddachs aus der Schul komde, sich dä Kopp zohgehall hon via Ängst, dat se wera verpiekst were. Eines Daachs koom dä Manni on seine Freund Heinz do vorbai. Dat wore Kerlscha su em die 7 bis 8 Johr. Dä Hahn kom werra of se zo, on die zwei hatte vorsichtshalber Stecke en da Hand. Die hon dä Hahn zereck getriwwe, hon denn an der Schauereportz ganz en die Eck getriwwe, dä Hahn kreet Panik, e versocht mehrmols hu se flehe, die zwei Dunnakaile halle met da Stecke degehn, on westa watt, dä Hahn kreet dä Herzkaspa on fällt dut em. Do woren die zwei e pissche en der Klemme. Se  hon em sich geguckt, et hat nemand gesehn, die zwei net dom, hon dä Hahn gepackt on onischem Sämahl wat do of em Hof geläh hot, hon sen fakraawe. On do die Bein en die Hand on nix wie fort. Via dä Hehnerbauer woa kloa, dä Lambert hot dä Hahn erschoss. Do truff hin es en Strait zweschisch dänne zwei ausgebroch, dä net mi se schlichte woa su lang die zwei gelääft hon. Dat dat Steckelsche awwer en Wirklichkeit annischder woa, sen ich zofällisch via paar Joha gewahr wure. Denn do hot dä Manni mia von däm Hahn verzehlt, on von däm Steckelche, wie dä zu dut kom. Ich hon iwwer dä Manni du gesagt, do bes waile sechzig Johr alt, ich denke die Tat es verjährt, ma kenne dä Fall öffentlich mache, dou host jetzt nix mi se befürchte.

Edith M. Barden